Μπουρίνι

Έρχεται μπουρίνι...

Κοιτώντας την ζωή μου στο παρελθόν, διαπίστωσα νωρίς ότι η ένταση της ενέργειας που έχουμε ποτέ δεν είναι ίδια. Κρατάει ένα συνεχόμενο ρυθμό : άδειασμα, γέμισμα, εκτόνωση.
Ο ρυθμός μεταβάλεται ανάλογα τον ρυθμό του σώματός μας (που οφείλεται στην χρήση που του κάνουμε) και ανάλογα τον ρυθμό του μέρους που ζούμε και σε επέκταση της Γης.
Ο ρυθμός αυτός που έχουμε φυσικά είναι διαφορετικός σε κάθε άνθρωπο γιατί επηρεάζεται από διαφορετικούς παράγοντες στον καθένα.
Ας μιλήσουμε για τον δικό μου που τυχαίνει να έχω μελετήσει καλύτερα :)
Άδειασμα έρχεται όταν αυτά που δίνεις είναι περισσότερα από αυτά που παίρνεις. Αν σπαταλιέσαι και αναλώνεσαι σε καταστάσεις που σε φθείρουν, όταν προσπερνάς πράγματα που μπορούν να σου δώσουν ενέργεια, όταν δεν υπάρχουν ευτυχισμένες στιγμές στην ζωή σου, τότε αδειάζεις. Επικίνδυνη κατάσταση. Αν αδειάσεις πολύ, δεν γεμίζει η μπαταρία με τίποτα. Αισθάνεσαι άδειος, τίποτα δεν σε ακουμπάει, τίποτα δεν έχει νόημα. Έχει χαλάσει η ισορροπία και θα είσαι πολύ τυχερός να επανακάμψεις. Κοίτα γύρω σου και θα δεις πολλούς άδειους ανθρώπους... πρόσεξε γιατί μερικοί δρόμοι δεν έχουν επιστροφή.

Γέμισμα... όλη η ουσία για μένα. Εδώ είναι τα δύσκολα, εδώ όμως είναι και τα όμορφα. Κάποιος αναγνώστης με ρώτησε στην προηγούμενη καταχώρησή μου, πως γεμίζω ενέργεια. Η απάντηση δεν είναι απλή για να την γράψω σε 2-3 γραμμές.
Ο βασικός παράγοντας για μένα είναι το να "ακούω" τον εαυτό μου. Εκεί υπάρχει ο παράδεισος, εκεί είναι και η κόλασή μας. Αν δεν κοιτάμε μέσα μας, το τραίνο έχει χαθεί. Είναι πολλοί αυτοί που λένε ότι ξέρουν τον εαυτό τους, εγώ δεν είμαι από αυτούς. Ξεκίνησα το ψάξιμο στα 14 μου και στα 46 μου ακόμα δεν έχει σταματήσει.
Σίγουρα έχω μάθει πολλά, αλλά είμαι πολύ μακρυά από το να πω ότι τον ξέρω τουλάχιστον 90%.
Έχουμε δύο υποστάσεις μέσα μας. Την Λογική και την Συναισθηματική. Όλοι οι νόμοι, όλο το περιβάλλον, όλη η Κοινωνία, ασχολούνται κατά το πλείστον με την Λογική υπόσταση. Η Συναισθηματική είναι σημαντικά ριγμένη. Όταν λέω Συναισθηματική δεν εννοώ μόνο τα συναισθήματα αλλά και τα αισθήματα, τις αισθήσεις και γενικά τον ψυχικό μας κόσμο.
Μας λένε τι να λέμε, αλλά δεν μας μαθαίνουν πως να μιλάμε. Μας βομβαρδίζουν με ήχους και εικόνες αλλά δεν μας μαθαίνουν πως να ακούμε και να βλέπουμε. Μας κάνουν πλύση εγκεφάλου στο να υπακούμε αλλά δεν μας έμαθαν ποτέ πως να αντιδράμε για να αλλάξουμε κάτι που είναι στραβό και άσχημο. Μας προτρέπουν να είμαστε όμορφοι εμφανισιακά αλλά κανείς δεν μας έμαθε να κρατάμε τις εσωτερικές ισορροπίες μας. "Καταπνίξτε τα ένστικτα που έχετε μέσα σας" μας φωνάζουν αλλά αυτά τα ένστικτα είναι που μας κάνουν να επιζούμε και μας προστατεύουν χιλιάδες χρόνια τώρα....
Εγώ πάντα προσπαθώ να τα ακούω... είναι οι οδηγοί μου. Αυτά μου δείχνουν που είναι το χρυσάφι και που είναι τα σκουπίδια. Μέχρι στιγμής δεν με γέλασαν ποτέ και μου χάρισαν μια ζωή γεμάτη και όμορφη. Και να τελειώσει εδώ το ταξίδι μου(γιατί κανείς δεν ξέρει τι ημερομηνία γράφει το εισητήριο επιστροφής), θα φύγω χαμογελαστός και γεμάτος ικανοποίηση.
Αυτό που μου λένε τα ένστικτά μου λοιπόν είναι ότι το ζητούμενο είναι η αγάπη και όχι το μίσος. Αυτό που θέλω είναι αυτό που προσφέρω. Αν δεν χαμογελάω στην ζωή, δεν θα μου χαμογελάσει. Επίσης ένα ιδιότυπο χαρακτηριστικό μου είναι και ότι βλέπω τα πάντα γύρω μου με ένα ερωτισμό. Δεν μιλάω για σεξ, μιλάω για ερωτισμό. Άλλο κάνω έρωτα, άλλο κάνω σεξ. Το ένα έχει ερωτισμό, το άλλο είναι μια φυσική ανάγκη. Το να απολαύσεις το άρωμα ενός λουλουδιού, το να απολαύσεις ένα καλό κόμικ ή βιβλίο, το να κάνεις μια βόλτα με ανοιχτές τις αισθήσεις σου, το να γευτείς, ακουμπήσεις, πονέσεις, συζητήσεις, ακούσεις, όλα έχουν τον ερωτισμό τους. Οτιδήποτε μπορεί να σου γεννήσει συναισθήματα έχει ερωτισμό και αυτός είναι ο κόσμος μου. Τα υπόλοιπα τα προσπερνάω, απλά δεν σπαταλιέμαι μαζί τους. Είναι πολύ μικρή η ζωή και πολύ πολύτιμη η ενέργειά μου για να την σπαταλήσω σε αυτά.
Έτσι αντλώ ενέργεια από χιλιάδες μικρά και μεγάλα πράγματα και καταστάσεις... αυτά με γεμίζουν.

Και τέλος είναι η εκτόνωση. Όταν έχεις γεμίσει, τότε προσφέρεις, δημιουργείς, δίνεις. Όχι για να πάρεις πίσω, απλά για να αισθανθείς όμορφα. Και είμαι σίγουρος ότι όταν δείχνεις στους άλλους ότι υπάρχει ομορφιά και ευτυχία, θα δελεαστούν να την ψάξουν και αυτοί γιατί την χρειάζονται, γιατί τα ένστικτά τους δεν έχουν πεθάνει παρ' όλο που τα έχουμε θάψει....

Και τότε έρχεται το μπουρίνι...